Harde tepel

De dag begon wat anders dan de voorgaande dagen omdat we ons een uurtje verslapen hebben en daarmee te laat waren voor het ontbijt.

Dus maar even wat broodjes en verse jus bij de Walmart gescoord en alsnog op weg. Wederom een korte reis vandaag. We hebben echter ook vandaag een aantal leuke geplande en ongeplande tussenstops op de route.

De eerste zien we eigenlijk meteen al wanneer we Farmington uitrijden.

Zodra we de stad uit zijn zien we in de verte voor ons een enorme berg boven het landschap uit torenen. Dat is de rots van Shiprock die zo'n 60 km voor ons ligt. Niet echt op onze route, maar wel leuk om eerst eens te zien of we daar in de buurt kunnen komen.

Op de gok nemen we wat afslagen en verdomd, ineens staan we voor de afslag richting de enorme rots.

Langs de weg ernaar toe staat een enorme natuurlijke muur, die bijna lijkt alsof hij door reuzen mensenhanden is gebouwd. En de weg zelf is zonder overdrijven behoorlijk off road te noemen. Een 'weg' van ongeveer 3,5 km naar de rots toe met enorme gaten en kuilen maakt dat stukje rijden ook al een avontuur op zich. We stuiteren zo erg dat de jongens door al het gehotsebots minstens drie keer spontaan van plek zijn gewisseld. Het is meer dan de moeite waard deze rots die 540 meter boven de omgeving uitsteekt. Shiprock heeft overigens ooit zijn naam gekregen omdat hij zou doen denken aan een 19e eeuwse klipper.

Daarna weer verder en ongeveer 60 km verder bereiken we onze tweede stop: Four Corners. Dit is de enige plek in de Verenigde Staten waar vier staten op één punt samen komen (New Mexico, Arizona, Utah, Colorado). Binnen enkele seconden vullen we dus de vijf staten die wij in deze vakantie al bezochten aan met Utah en Colorado aan tot zeven. En meer worden het er ook niet.

Je hebt er matuurlijk helemaal niets aan, maar leuk is het wel natuurlijk om zo snel van de ene staat naar de andere te stappen.

Na dit spraakmakende avontuur weer de auto in om een half uurtje later een nieuw hoogtepunt te bezoeken. Langs de route ligt namelijk een onbekend heuveltje met de inspirerende naam: 'Peter's Nipple'. En inderdaad heeft de heuvel wel weg van een gespannen tepel waar net een ijsklontje vanaf is gegleden ;-). Zonder meer de hardste tepel die wij ooit hebben gezien.

Vanaf dat punt is het niet ver meer, we volgen de San Juan Rivier, een hele mooie route met schitterende rotspartijen en mooie uitzichten.

Dan komen we door Bluff, het voor ons bekende dorpje waar we drie jaar geleden ook al zijn geweest en toen per ongeluk een nachtje te lang waren gebleven. Natuurlijk rijden we daar even langs voor we doorgaan naar eindbestemming Blanding.

We checken in bij een bloedchagrijnige indiaanse (zal wel met verkeerde been uit de wigwam gestapt zijn), maar verder ziet alles er top uit.

We hebben nog even, dus hup, koffers naar de kamer en weer terug naar onze bolide (die nog steeds super bevalt) en op weg naar de 'Butler Wash Ruin', een kilometer of 30 hier vandaan.

De weg er naar toe is al schitterend met de bergpas waar je overheen moet.

Daarna een wandelingetje van een kleine kilometer, waarbij de weg is aangegeven met stapeltjes stenen, tot aan de daadwerkelijke ruïne. Dat blijkt een prachtige, enorm diepe vallei waar de Anasazi indianen woningen in grotten hebben gebouwd, waar zij tot zo'n 700 jaar geleden nog woonden. Indrukwekkend mooi. Uiteraard komen we de nodige eekhoorns en hagedissen tegen, maar geen enge dieren dit keer.

Ondertussen beginnen zo langzamerhand onze magen te knorren. Dus we ronden onze trip af met een welverdiend bezoek aan het 'Homestead Steak House'. Veel andere tentjes zijn hier niet, maar dat blijkt zeker niet erg. Ieder een kleine steak genomen (die zeker groot genoeg is) en de boys een burger. Zulke lekkere steaks zouden eigenlijk verboden moeten worden. Hopelijk gaat door dit absurd lekkere stukje vlees het eten de rest van de vakantie niet tegenvallen.

Nu zijn we inmiddels weer terug naar het hotel. De avond is gevallen en waarschijnlijk zullen wij zo nog even gaan nabubbelen in de spa, dus dat wordt afzien.