Korte rit, veel gezien

Vandaag verlaten we Sedona en hebben we een rit van 170 km te gaan naar Glendale in Phoenix. Omdat we niet zo ver hoeven doen we het vanmorgen rustig aan. Ontbijtje erin, koffers dicht en uitgecheckt.

De route mag dan wel kort zijn, maar op dat 'stukje' is er erg veel te zien.

Om te beginnen natuurlijk de omgeving die onderweg sneller beduidend verandert dan in de eerste week.

Van de opmerkelijk rode rotsen van Sedona naar grazige prairies en daar omheen de nodige bergen.

Al vrij snel hebben we een stop bij Montezuma's Castle National Park. In de periode van ongeveer 1300 - 1400 na Christus hebben Sinagua indianen hier woningen uit de rotsen gehouwen, soms wel tot 5 verdiepingen hoog. Er zijn hier meer van dit soort plekken, met soms wel tot 100 verschillende ruimten. Ze zijn gelijktijdig allemaal ineens door de indianen verlaten en niemand weet waarom dat is gebeurd.

In ieder geval is het indrukwekkend. Er zitten nu overigens wel nieuwe bewoners in die nogal nieuwsgierig zijn naar de parkrangers die de historie overbrengen aan de toeristen. Het is zeker de moeite waard om dit staaltje hak- en breekwerk te bekijken.

Daarna zijn we doorgereden naar Glendale, met natuurlijk wederom wat stops bij de mooie punten langs de weg. Want er is altijd genoeg moois te zien.

Dichter naar Phoenix wordt het landschap als bij toverslag gevuld met talloze grote cactussen. Die waren we eigenlijk nog niet tegen gekomen in de afgelopen week.

Ondanks alle stops zijn we vrij vroeg in Phoenix.

Dus even de Walmart in voor wat water en een tussendoortje, we lunchen tenslotte niet vandaag.

Toen toch maar even doorgereden naar Sam Ash Music Store. Een megamuziekwinkel, met alleen al een gitaarafdeling die minstens zo groot als de Beku is. Fred heeft op de grond staan stampen en zelfs liggen brullen, maar niets hielp hij mocht er geeneen kopen.

Daarna traantjes gedroogd, naar het hotel en ingecheckt. La Quinta: deze keten kennen we nog niet, maar eerste indruk is goed. Netjes en ook weer een mooi zwembad en dat is nodig ook. De temperatuur is ondertussen tot 43°C opgelopen. Dus weer een min of meer verkoelende plons en na een frisse douche eerst even eten.

Daarvoor hebben we vanavond ook weer een leuke lokatie gevonden: Hooters!

Hooters is een sportcafé met bediening door jongedames in strakke korte oranje broekjes en dito shirts maar dan wit (kunnen ze overigens prima hebben). We moesten af en toe Gino's mond dicht doen, want die viel steeds open, maar dat gebeurt nou eenmaal.

En dan was her ook nog eens goed eetbaar, dus top!

En om de avond helemaal af te ronden zijn we superamerikaans naar de drive-in bioscoop geweest.

Naar scherm 8 gereden, mét een emmer popcorn (wij hebben ons niet aan de literbekers cola gewaagd) en de radio op 88.7 afgestemd voor het bijpassende geluid.

Leuk om mee te maken zo'n grote parkeerplaats met 'n paar auto's.

West Wind drive in bestaat sinds de jaren '50 en na wat mindere jaren schijnt dit fenomeen weer te groeien en hebben ze pas nog twee nieuwe drive-ins heropend die jaren gesloten zijn geweest. O ja, de film was trpuwens "Stuber" en die was nog leuk ook.

Zo is deze dinsdag ook weer voorbij gevlogen.