Kogelregen
Blijf op de hoogte en volg Natasja en Fred
02 Augustus 2019 | Verenigde Staten, Saint George
Weer vroeg uit de spreekwoordelijke veren vandaag. En net als gisteren weer om zeven uur. Dus hetzelfde ritueel. Wassen, poetsen, koffers, ontbijten. En ook deze keer prima ontbijt, dus met gevulde magen op pad nadat we hadden uitgecheckt.
Alles in de auto en motor gestart, de weg overgestoken en daar gewacht op onze afspraak voor vanmorgen.
Van de week kreeg Fred een whatsapp berichtje van ene Dave van Zion Shooting Experience dat we niet op de reguliere schietbaan terechtkunnen en dat hij een andere lokatie had. Het afspraakadres is toevallig pal tegenover ons hotel en de schietbaan ligt nog geen mijl verder. Scheelt ons een minuutje of twintig rijden.
En dat Dave ons appte is overigens heel bijzonder. In de VS kent vrijwel niemand Whatsapp.
Goed, Dave arriveerde dus in zijn oude rodw pick-uptruck en wij erachteraan, op naar de shooting range.
Even een kort gesprekje en daarna een nadere uitleg over de veiligheid en het vasthouden van de vier pistolen die hij daar voor zich had liggen. Daarna de magazijnen die gevuld konden worden.
En zo konden we om en om allemaal 20 keer op verschillende doelen schieten. En dat ging bij iedereen best goed. Delano was waarschijnlijk de beste revolverheld van ons vieren. Vrijwel alles raak.
Tasja was vooraf wat bang voor de knallen, maar dat was aan het schieten niet te merken.
Daarna over op het groffere werk. Met de semiautomatische AR15 schieten op doelen 100 en 300 meter afstand (ieder 30 schoten).
Gino was de 100 meter held en Fred was de 300 meter kampioen. En Natasja was met alles ongeveer even goed, dus soort van all round kampioen.
Bij elkaar best een leuke, spannende actie dat schieten met zijn allen.
En als letterlijke klap op de vuurpijl had Dave een mooie bom gemaakt die hij dik twee uur later afscheid tot ontploffing bracht door erop te schieten.
Oudjaarsavond is er niets bij, wát een enorme dreun. Dat was inderdaad een mooie afsluiter van onze schierervaring. Delano stapte natuurlijk in de auto met zakken vol patroonhulzen als aandenken (altijd handig als pennedopje ofzo..).
Na deze kogelregen maken we ons op voor een kort ritje naar ons op één-na-laatste hotel in St. George. Daar gaan we natuurlijk niet direct heen, daarvoor is het nog veel te vroeg.
Eerst rijden we dus naar het plaatsje Leeds, iets noordelijk van St. George om daar een stukje te wandelen langs de Yant Flat trail. Eerlijk gezegd vonden wij de route er naartoe indrukwekkender als de wandeling zelf. Dat komt ook omdat we niet al te ver hebben gelopen, na een paar kilometer zijn we omgekeerd. In de brandende zon bij een graadje of 43 aangevallen worden door op zweet beluste vliegen klinkt misschien prettiger dan het is.
De onverharde weg daarentegen was geweldig. Enorme afgronden, haarspeldbochten, in zo'n 15 kilometer van grof grind, naar fijn grind, naar vlak zand, naar gatenkaas en hotseklotsen. Machtig!
Het voelde een beetje als een aflevering van 'de gevaarlijkste wegen van de wereld'.
In ieder geval geeft het wel mooie plaatjes.
Omdat de onverharde weg doorliep dachten we (zei de navigatie ook) dat we hem verder konden volgen naar St. George. Dus wij doorgehobbeld. Ging eerst goed, werd steeds ruiger, door een klein riviertje ging ook nog goed, maar toen we voor een bredere stroom kwamen te staan met te diepe kuiten en te grote rotsen hield 't op. We hebben tenslotte geen 4 wheel drive en we zouden gewoon vast komen te staan. Dus langs de afgrond in zijn achteruit tot we 250 meter terug weer konden omkeren.
Daarna vlotjes door over de natuurweg en zo kwamen we alsnog uiteindelijk weer in de bewoonde wereld met asfalt terecht.
In St. George een liquorstore gezocht voor een flesje wijn (of twee). We zitten hier in Utah, dus de supermarkt verkoopt zoiets niet.
Daarna even wat gedronken in de plaatselijke Mall. Opvallend hier is dat onder alle auto's op het parkeerterrein redelijk wat sprinkhanen schuilen. Een voorbode misschien voor Las Vegas overmorgen? We zullen zien.
Ingechecked, en ook dit is een erg mooi hotel.
Het ligt redelijk centraal, met verschillende restaurantjes en winkels om ons heen, maar toch voldoende privacy in het zwembad (er is ook een binnenbad en een spa).
De komende twee dagen verblijven we hier.
Straks weer even eten en poedelen. We zitten naast een Mexicaan, dus dat wordt morgen misschien weer bonen schieten ;-)
-
02 Augustus 2019 - 22:08
Laura:
Top! Viel dus mee die terugslag tijdens het schieten, tas?
Avonturen hè?! Heerlijk hoor! Geniet nog even! -
02 Augustus 2019 - 22:20
Tas:
De terugslag viel reuze mee, maar ik scheet 7 kleuren van tevoren.
Niks voor mij hoor, die harde knallen, maar.....kep het wel ff gedaan.
Voel me best een beetje stoer☺️ -
03 Augustus 2019 - 07:40
Rob En José Jak:
Zo, ik liep even wat achter met de verslagen, maar ik ben inmiddels weer bij ;)
Prachtige reis hoor!
Ja gaaf is dat schieten hè! Dave had bij ons ook zo’n bom van fertilizer mee, knalletje hè :D! Het hele target was aan flinters en de brokken zaten in mijn haar.
Jammer dat jullie het niet hebben gered tot Yant Flat want het is echt een wereldwonder. Maar dan heb je wat om voor terug te gaan. Hopelijk gaat het morgen wel lukken met de andere “onontdekte beauty”. Tip: Extra vroeg op pad, zéker petjes op en veel water mee ;)
Have gun ...eh... fun!! :) -
03 Augustus 2019 - 10:22
Dik:
In las Vegas heb je hele zwermen met sprinkhanen voor je het weet plukken ze je kaal -
03 Augustus 2019 - 12:42
Ma Kaspers:
Dus jullie hebben de schiet opleiding goed doorlopen ! Altijd makkelijk !! Heerlijk genieten maar. Maar die enge weg op z'n retour lijkt me geen pretje . Ja wen alvast maar aan de sprinkhanen, die heb je in Las Vegas straks in overvloed. Veel plezier verder. Grtjs. -
03 Augustus 2019 - 15:03
Ferry:
Heel gaaf!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
