Navigaatniet

Vandaag verlaten we San Francisco. Eerst ontbijtje in het hotel. Een verantwoord Amerikaans ontbijt. Toast met scrambled eggs, ruimschoots voorzien door de noodzakelijke 2 ons groente (jawel: onvervalste aardappelkroketjes afgemaakt met 'n klodder ketchup) en 2 stuks fruit (2 schijfjes sinaasappel), dus alle vitamientjes zitten er weer in.

Toen de auto ophalen, erg benieuwd wat we zouden krijgen. En dat viel lang niet tegen: een enorme Ford Expedition, de neus komt tot aan je schouders en de boys hebben ieder een eigen bank. Kortom: een hele fijne superslurper!
Alleen wel geleverd met losse navigatie.
De eerste viel gelijk uit, dus snel een andere gekregen. Die deed 't wel.
Snel naar 't hotel,uitchecken, koffers achterin en op weg naar Sonora, zo'n 160 mile naar het binnenland.
De wegen en het verkeer wennen snel, dat is mooi meegenomen.
Het uitzicht onderweg is fantastisch en wordt steeds mooier in de buurt van Sonora. En in die 3 uur rijden is ook de temperatuur verdubbeld naar een graadje of 30.

Snel inchecken. Hotel is erg mooi, schoon en ligt prachtig. En om de dag af te ronden even snel naar Yosemite park.....
Dachten we. Die k#t navigatie deed niets meer; "dataverbinding verbroken". Naar een half uur gehannes toch aan de praat en alsnog over een geweldige bergpas naar Yosemite om even een stukje van dat bekende park te proeven.
Opvallend hoeveel schade de bosbranden hebben aangericht, doodzonde die verbrande vlaktes. Maar gelukkig nog zat moois te zien. En dat geldt al helemaal voor de sequoia's die we tegenkwamen na een stukje wandelen. Wat een onwijze vomen, niet normaal. Daar kun je met een heel dorp een generatie lang van stoken.

Even genieten en na een steile klim terug naar de auto, zodat we voor 't donker wordt de bergpas weer over zijn. Maar ja, weer die kl@te navigatie. Met geen mogelijkheid te starten: praten, strelen, schelden, rammelen, niks helpt. En geen kaart natuurlijk.
Dan maar het eerste stuk op de gok terug (het is een kleine anderhalf uur rijden, dus uit t hoofd wordt niks)en hopen op een signaal. Niet dus.
Een tankstation wat net gesloten was kon ons toch nog aan een kaart helpen en de route uitleggen. Gelukkig, want het schemerde al. En op de bergpas was het al echt donker, maar de route klopte. En net toen we dachten dat we verkeerd reden sloeg de navigatie aan en bleken we hartstikke goed te zitten vlakbij het hotel.
Eind goed, al goed.
Nu nog een borrel en dan lekker plat.
En mirgen die gasten van Hertz misschien maar even uitleggen dat hun full map navigation toch niet zo full is.