Western nights & Rock shops

Goed, gisteravond dus, zoals gezegd, westernavond. In Ebenezer's Barn.

We verwachtten daar natuurlijk niets minder dan een vette westernshow met knallende pistolen, zwaaiende lasso's en wellicht een verdwaalde indiaan voorgeschoteld te krijgen. En dat alles dan afgemaakt door een countryband. En natuurlijk een mooi stukkie gegrild vlees te eten.
Dat werd het niet helemaal.
Wij schoven zo rond een uur of half 8 aan een tafeltje in een flinke zaal (de schuur van Ebenezer dus) met nog een mannetje of tweehonderd. De keuze voor het eten was vlees (kip of varken), zalm of vegetarisch en vervolgens in een rij langs het buffet. Gelukkig was er een cowboy die het eetverkeer regelde zodat dat gladjes verliep. Eerlijk gezegd was het eten helemaal prima. Meer dan genoeg goed vlees, lekkere bonen, goeie salade en aardappelpuree.
Op het eten was niets aan te merken.

En vanaf een uur of half negen ging het 'los': een clubje uitgerangeerde cowboys en één cowgirl van middelbare leeftijd beklommen met muziekinstrumenten het podium. En tegen alle verwachtingen in speelden ze nog best aardig ook.
Niet onze muziek natuurlijk, maar het was tenslotte een westernavond. En dan is zo'n Rawhide-sausje onmisbaar.
Het was natuurlijk net een soort commerciële Disneyshow, maar al met al
best aardig gespeeld. Al was het wel een beetje apart dat de band er na drie kwartier al mee stopte.

En toen.......gingen de lichten aan en was het afgelopen. 'Thank you for coming on this wonderfull night'. En de pistolen dan? En de lasso's? Indiaan? Nee, die kwamen helemaal niet.
En toen we naar buiten liepen zagen we ze toch nog. Op de muur van Ebenezer's schuur geschilderd. Gelukkig!
En als je het Wilde Westen bezoekt hoort dit er natuurlijk ook bij.

Vanmorgen weer om half acht opstaan. Alles inpakken gaat steeds sneller en gemakkelijker. We zitten dus ook al vrij snel in de auto met een volle tank en een gevulde maag.
Vandaag geen lange rit op het Programma. Zion, onze bestemming, ligt op twee uur rijden. Een klein stukkie dus.
En zoals gisteren gezegd: Zion National Park is het laatste park wat we aandoen.

Ook op deze korte rit is er weer veel te zien onderweg, zodat we de ogen toch weer uitkijken. En omdat we zo vroeg zijn gaan we ook direct door naar het National Park. De Amerikanen die wij onderweg hebben gesproken waren steeds unaniem als ze ons reisschema hoorden. Volgens hen is Zion het mooiste park om naar toe te gaan. Wij zijn benieuwd, want zoals we gisteren al zeiden: we zijn ondertussen behoorlijk verwend de afgelopen weken.
Maar al direct bij het inrijden van het park wordt duidelijk dat dit toch weernet even anders is. Dit park is verreweg het groenste en waarschijnlijk inderdaad het mooiste door de grote variatie van bos, hoogteverschillen en de vele kleuren.

Al snel stuiten we op een groepje steenbokken die onder de bomen van de schaduw genieten. Die hadden we nog niet gezien. Verderop komen we ook weer wat herten tegen, ook leuk.
En de route is fantastisch. Tussen de bergen door, twee pikdonkere tunnels, haarspeldbochten en om dat alles heel veel mooie uitzichten. Blij dat we hier toch nog naar toe zijn gegaan.

Als we Zion National Park verlaten is het nog veel te vroeg om in te checken. We rijden Springdale (pal aan het park gelegen) door en rijden richting Kolob resevoir, een meer dat we toevallig op een bord tegenkomen. Een rit van een uurtje, de weg voert af en toe door Zion en biedt ook hier weer mooie plaatjes van ravijnen, bossen en bergen. En datzelfde geldt voor het meer zelf. Dit tussendoortje was zeker de moeite waard.

In deze contreien valt op dat bijna ieder plaatsje wel een 'Rock Shop' heeft. Wij zijn bij één van die zaken wezen kijken. Maar niks gitaren of harde muziek.
Gewoon stenen, fossielen en dino botten. Ook leuk. Één miniscuul plaatsje, Orderville, telt nog geen tien huizen, maar wel vier Rock Shops. Elke winkel een groot buitenterrein volgeladen met stenen. Zullen wel uit de achtertuin komen.

Daarna naar het hotel. Dat blijkt een erg leuk hotelletje te zijn. Verreweg de grootste kamer tot nu toe, begane grond zonder bovenburen. Fantastisch uitzicht.
En aan de rivier. Leuk zwembadje erbij, wat met een dikke 35 graden geen overbodige luxe is.

Straks eten en morgen begint onze laatste etappe naar Las Vegas.