Shitish Airways?

Donderdagavond de koffers helemaal weer ingericht. Na drie weken leven uit de koffer moest daar toch wel wat worden aangepast. Maar uiteindelijk viel dat mee en zijn we eigenlijk wel klaar voor de terugreis.
Ook alvast online ingechekt, dus de tickets zijn ook in orde. We konden dus met een gerust hart naar bed voor ons laatste nachtje Amerika.

Vanmorgen om 7 uur een sms van British Airways: 'sorry flight 438 is cancelled' of we even willen bellen met reisbureau of online omzetten. Maar we mogen ook cancellen, dan krijgen we ons geld terug. Zijn die gasten écht zo dom dat ze denken dat terugzwemmen een optie is?
Jan Doets gebeld, maar die kan de vlucht niet laten aanpassen. Omdat we om 10 uur toch al de auto moeten inleveren lijkt het hun het beste om maar naar het vliegveld te gaan en bij British Airways de boel te regelen.

Auto inleveren bij Hertz gaat vlot. We krijgen nog gegevens om een officiële klacht over de navigatie in te dienen, dus dat is zo gepiept.
Shuttlebus naar vertrekhal staat ook al klaar. Dus in een mum van een zucht zitten we op McCarran Airport. Nu vlug naar de balie van British Airways, want dan weten we welke vlucht we in Londen krijgen, en kunnen we de koffers alvast kwijt. Hebben we tenminste nog 'n paar uur voor onszelf.
Maar.....geen British Airways balie. Even vragen, nee die gaan pas veel later open.
Dan maar even het nummer van BA bellen wat in hun sms stond: 'wij zijn op werkdagen bereikbaar van 9 tot 17 uur, buiten die tijden kunt u op de website kijken'. Gvd! Het kookpunt begint nu te naderen.
In de hal vinden we een nummer van BA. Fred belt en na 5 minuten een hulpvaardige mevrouw aan de lijn. Blijkt dat BA ons in Londen om 19 uur in plaats van 13 uur heeft gezet. Een vertraging van bijna 6 uur.
'Tja' vertelt de mevrouw, 'dat komt ook omdat de vlucht vanuit Las Vegas zo is vertraagd'.
Huh?
'Ja, die vertrekt niet om 17 uur, maar om 21.30'.
Wát? Na 5 gvd's en 3 keer slikken vraag ik of ze ons op die vluchten wil zetten. En toen verbrak de verbinding. Beltegoed (?) Natasja op. Dus met telefoon van Fred de hele boel weer opnieuw. En 34 dure belminuten later lijkt het toch geregeld te zijn. De balie van BA gaat pas om 18 uur open. Dat betekent dat we vanaf 10 uur moeten wachten en ons hier maar moeten vermaken en kunnen broeden op de klacht die we gaan indienen Shitish Airways.

Half één: hé, beweging bij BA. Er staan ineens mensen in de rij. En een Big Mama die de boel regelt. Even poolshoogte nemen. Fred legt het verhaal voor en de dame, Caren heet ze, zegt: 'hoezo vlucht vertraagd, allebei de vluchten uit Londen zijn juist vroeg'. Met een enorme krak breekt Fred's klomp. 'En ze zeiden dat ie bijna 5 uur vertraagd was'
Caren kijkt verbaast en noteert de gegevens. 'Waar zit je familie? Geef me een uurtje en dan zien we wat ik kan doen om het zo mogelijk beter te regelen, vervelend dat je verkeerd bent geïnformeerd'

Een uurtje later komt Caren naar ons toe. Inderdaad is de vlucht van Londen naar Amsterdam gecancelled en zullen we niet eerder thuis zijn, maar we kunnen nog wel met de originele vlucht mee naar Londen als we willen. Lijkt ons beter, dan verdelen we de wachttijd een beetje en kunnen we in het vliegtuig hopelijk wat slapen.
We krijgen ook direct een voorkeursbehandeling. Worden opgehaald en langs de rij geloodst. Alle tickets zijn voor ons omgezet en geprint.
Lang leve Caren! We bedanken haar en gaan de douane door.
Schoenen uit, Fred wordt dit keer op drugs getest (vorige keer op bomschoenen), geslaagd, dus we mogen door.
En in de wachtruimte bij de gates uiteraard overal gokkasten. Het blijft tenslotte Las Vegas.

We voelen ons ondertussen een beetje als Tom Hanks in de film 'the Terminal'. Hij woont een paar maanden op een vliegveld. Verschil is dat hij Amerika in wilde en wij eruit.

Straks boarden en de lange etappe naar Londen. Proberen aan boord een paar uur te slapen.
En dan daar nog ruim 6,5 uur wachten....als alles verder volgens de nieuwe planning gaat.